ทำไมคีย์บอร์ดถึงมี “แถบนูน” ที่ปุ่ม F และ J เท่านั้น

วันที่โพส 29 ก.ย. 2568 ผู้ชม 234

ทำไมคีย์บอร์ดถึงมี “แถบนูน” ที่ปุ่ม F และ J เท่านั้น

หลายคนที่ใช้คีย์บอร์ดเป็นประจำ อาจสังเกตว่ามี “แถบนูนเล็ก ๆ” อยู่บนปุ่ม F และ J เท่านั้น บางคนอาจไม่เคยคิดว่ามันมีประโยชน์อะไร หรือใส่มาเพื่อความสวยงาม แต่ความจริงแล้วนี่คือ สิ่งเล็ก ๆ ที่ถูกคิดค้นมาเพื่อเปลี่ยนวิธีการพิมพ์ทั้งโลก

ประโยชน์ของแถบนูนบน F และ J

1. ช่วยหาตำแหน่งมือโดยไม่ต้องก้มมอง
   ปุ่ม F และ J เป็นตำแหน่งที่ นิ้วชี้ ของมือซ้ายและขวาควรอยู่เวลาเริ่มพิมพ์แบบสัมผัส (Touch Typing) เมื่อสัมผัสถึงแถบนูนนี้ ผู้ใช้จะรู้ทันทีว่ามืออยู่ในตำแหน่งถูกต้อง

2. ทำให้การพิมพ์สัมผัสเป็นไปได้จริง
   หากไม่มีแถบนูนนี้ การวางนิ้วให้อยู่บน "แถวหลัก" (Home Row: ASDF – JKL;) จะเป็นเรื่องยากขึ้น ต้องมองแป้นอยู่ตลอดเวลา

3. เพิ่มความเร็วและความแม่นยำ
   ผู้ที่ฝึกพิมพ์สัมผัสสามารถพิมพ์ได้เร็วขึ้น เพราะไม่ต้องเสียเวลาหาตำแหน่งแป้นพิมพ์

ประวัติและการคิดค้น

• จุดเริ่มต้นของการพิมพ์สัมผัส
  แนวคิดการพิมพ์สัมผัสเกิดขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 โดย แฟรงก์ เอ็ดเวิร์ด แม็กกวอร์ริน (Frank Edward McGurrin) นักพิมพ์ดีดจากสหรัฐอเมริกา ในปี ค.ศ. 1888 เขาใช้วิธี “ไม่มองคีย์บอร์ด” และสามารถเอาชนะการแข่งพิมพ์ดีดได้ วิธีนี้จึงกลายเป็นต้นแบบการพิมพ์สัมผัสที่เราใช้มาถึงปัจจุบัน

• การเพิ่มแถบนูน
  หลังจากการพิมพ์สัมผัสเริ่มเป็นที่นิยม ผู้ผลิตคีย์บอร์ดก็พยายามหาวิธีช่วยให้ผู้ใช้วางนิ้วได้แม่นยำขึ้น จนในปี ค.ศ. 1960 บริษัทผู้ผลิตคีย์บอร์ด (เช่น IBM) เริ่มใส่ แถบนูนเล็ก ๆ บนปุ่ม F และ J เพื่อให้ผู้ใช้รู้สึกถึงตำแหน่งนิ้วชี้ได้ทันทีโดยไม่ต้องมอง

• มาตรฐานสากล
  ต่อมาแถบนูนนี้กลายเป็น มาตรฐานสากล ที่คีย์บอร์ดทุกยี่ห้อทั่วโลกต้องมี ไม่ว่าจะเป็นคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์ โน้ตบุ๊ก หรือแม้แต่คีย์บอร์ดบนเครื่อง ATM และเครื่องคิดเงินบางรุ่น

เรื่องเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่

แม้จะเป็นเพียง “แถบนูนเล็ก ๆ” แต่ก็มีบทบาทสำคัญต่อการพิมพ์สัมผัส ซึ่งเป็นพื้นฐานของการทำงานบนคอมพิวเตอร์เกือบทุกสาขาอาชีพ หากไม่มีแถบนูนนี้ เราอาจต้องพิมพ์ช้าลงหรือยังต้องก้มมองคีย์บอร์ดอยู่เสมอ

เรียกได้ว่า แถบนูน F และ J คือเครื่องหมายเล็ก ๆ ที่พลิกโฉมการพิมพ์ทั้งโลก